Pomnik Stefana Czarnieckiego, został ufundowany przez Jana Klemensa Branickiego , który był prawnukiem „po kądzieli” wielkiego Hetmana, co zwykł mawiać, iż wyrósł „nie z soli, ani roli, ale z tego co boli”. Dwumetrowej wysokości pomnik, wykonany z piaskowca szydłowieckiego wzniesiony został w 1763r i uchodzi za drugi po warszawskiej Kolumnie Zygmunta, najstarszy świecki pomnik w Polsce. Tak naprawdę ze względu na wojenne zniszczenia Warszawy i późniejszą rekonstrukcję jej pomników jest najstarszym tego typu obiektem zachowanym w niezmienionej postaci w naszym kraju.

Wyobraża on Hetmana, w stroju szlacheckim trzymającego w prawej ręce buławę (według starej tradycji , ongiś ze szczerego złota), lewą zaś wspiera się na szabli. Podkreśla przymioty bohatera narodowego: bogobojność, charytatywność, mecenat artystyczny, kulturalny i oświatowy. Pomnik Stefana Czarnieckiego. Na postumencie z czterech stron wyryty został dyplom nadania Czarnieckiemu godności hetmańskiej i dóbr tykocińskich, datowany 13 czerwca 1661 r.

Rzeźba wykonana została przez francuskiego rzeźbiarza Pierra de Coudray.

Pomnik został wpisany do rejestru zabytków pod nr: 19 z 12.05.1959, 217 z 21.10.1966

Żródło www.ciekawepodlasie.pl;  autor: Tadeusz Plebański, Jarek Wojtach